Cedric Mallants – Traditional TCM Training


Traditioneel Chinese geneeskunde.  Die titel draagt altijd een mooi geromantiseerd beeld met zich mee.  Toch is die traditionele manier niet geheel uitgestorven.   Cedric Mallants is een therapeut die zijn opleiding op een authentieke manier heeft mogen doormaken.  We waren dan ook erg onder de indruk toen we eind 2019 in zijn praktijk Yuan Qi Acupuncture and Health Center in Eindhoven te gast waren.  Niet alleen kregen we een inkijkje in die traditionele keuken, we kregen een mooie inkijk in hoe anders wordt omgegaan met Chinese geneeskunde zowel in de Taiwanese cultuur als in de Franse cultuur.  Dit interview is er ééntje die je niet wil gemist hebben.  Veel leesplezier.

INTERVIEW Cedric Mallants

Hallo mijn naam is Cedric Mallants en mijn leeftijd is 38 jaar.  Ik ben een TCM therapeut en instructeur Chinese Martial Arts.  Voor mijn verhaal in de Chinese geneeskunde begon was ik sport trainer in Frankrijk,  het soort trainer die werkt binnen de gezondheidszorg en onderwijs.  Nadat een patiënt bij de dokter geweest is komt deze in het fysiotherapie traject terecht en daarna komen ze dan bij ons terecht om verder te trainen.  Nadat ik in 2005 was afgestudeerd heb ik ongeveer vijf jaar gewerkt in een fitness centrum die gespecialiseerd was in de voorbereiding van top- atleten.  We werkten met name met internationale atleten.  Hoewel ik veel interessante mensen heb ontmoet, dokters en het hele team wat om zo’n atleet heen functioneert, voelde ik me toch beperkt in wat ik aan het doen was.  Ik zag dat het team kruiden gebruikte en daarnaast volgde ik zelf behandelingen bij een Chinese arts en had natuurlijk ook mijn martial arts achtergrond in Taiwan. Op een bepaald niveau in mijn training begon de Meester ook te tonen hoe je dingen kon herstellen. Tenslotte als je studenten geblesseerd raken of iets breken, dan moet je hen toch kunnen helpen om het terug te zetten. Zo gebeurde het dat ik in 2008 besloot om te beginnen met de studie van Chinese geneeskunde om een beter begrip te krijgen van deze aspecten.

Je studeerde Chinese geneeskunde in Frankrijk – hoe is het onderwijs daar?

Je hebt best wat verschillende opties.  Algemeen genomen moet je een huisarts zijn om acupunctuur te mogen studeren. Dit programma is heel kort.  De meeste artsen doen het omdat acupunctuur nu eenmaal meer en meer bekend aan het worden is.  Naast deze manier van onderwijs zijn er heel wat verschillende onderwijs-systemen. Dit komt met name doordat er geen wetgeving is omtrent het onderwerp.  Je kunt het full-time studeren of part-time. Net zoals hier in Nederland is het dan zo dat je enkel in het weekend les krijgt. De studie duurt vaak 4 – 7 of zelfs 10 jaar. Ik koos een bepaalde school omdat die onder toezicht staat van de Chinese ziekenhuizen, de staatsziekenhuizen in Shanghai en Beijing. We kregen tevens de mogelijkheid om naar China te gaan en het Chinese diploma te behalen.  Uiteindelijk heb ik dit niet gedaan omdat ik mijn studie in Taiwan heb voortgezet maar ik ben wel afgestudeerd binnen het Franse systeem dat erkend is door de Chinese autoriteiten.

Hoe lang duurde die opleiding?

Toen ik studeerde was het vier jaar, nu zijn het er vijf geworden. Het was part-time onderwijs hoewel de inhoud gelijklopend was met die van het full-time onderwijs. Je nam les in het weekend maar niet van 8u tot 17u maar echt van zaterdag vroeg tot zondag avond laat. Daarnaast was er dan in de maand juli een volledige week les.   Ook hier start je om 6u in de ochtend tot 22u in de avond. Het is een heel intensieve training. Gedurende deze periode doe je ook qigong training.  Ze bereiden je voor op de reis naar China en je maakt twee reizen. Hier krijg je dan de kans om jezelf te presenteren aan de officiële instanties via een test waarbij je het Chinese certificaat kunt behalen.  Dit vereist echter wel een grote extra inspanning omdat de opleiding in China vijf tot zeven jaar full-time is.

Maar in plaats daarvan besloot je in Taiwan te gaan studeren?

Ja. Ik was reeds meerdere maal in Taiwan geweest vanwege de martial arts trainingen. Sinds 2001 ging ik daar elk jaar heen. Ik heb een speciaal gevoel bij Taiwan en het is een heel traditioneel land. Tijdens mijn tijd daar heb ik wel het verschil leren kennen tussen Chinese en Taiwanese geneeskunde. Hoewel mijn studie met Dr. Lee mij geen fysiek diploma zou opleveren beschouwde ik het toch als zijnde meer aantrekkelijk omdat het diepe traditionele roots had. Ik leefde daar vier jaar lang en deed een gratis stage.  Natuurlijk dien je jezelf eerst te bewijzen vooraleer je daar wordt toegelaten.  Voor mij was het een hele grote kans om daar gratis te kunnen studeren.  Dat is de traditionele manier hoewel ik eerst alle obstakels met visa, woonkosten, etc… diende op te lossen.  Het duurde ongeveer een jaar vooraleer ik al deze dingen had geregeld en ik een part-time job had gevonden om in mijn leefkosten te voorzien.  In de ochtend werkte ik en de rest van de dag werkte ik dan in de kliniek tot laat in de avond.

Was je martial arts achtergrond een belangrijke sleutel om dit soort onderwijs te kunnen krijgen?

Zeker. Ik kon meteen instromen in de Chinese geneeskunde en het team van doktoren vervoegen om samen met hen te werken. Daar is het echt een team inspanning en Dr. Lee heeft dan de rang van Meester.  Er is veel respect.  Ik ontmoette hem één maal in het begin en dan voor de volgende zes maanden negeerde hij me volledig. Hij stuurde andere doktoren die me interviewden en vroeg me om de redenen van mijn verblijf, wat ik wilde doen. Gezien ik het Franse diploma had mocht ik dan ook meteen naar de kliniek.  Normaal gezien ga je de eerste drie tot vier maanden alleen de toiletten schoon maken en de behandelruimtes, niets anders dan schoonmaken.  Als je er dan na drie maanden nog steeds rondloopt dan krijg je de kans om de kruiden te voelen en te ruiken.  Gelukkig kon ik dus dat eerste stuk overslaan.

Had je ook al kruiden gestudeerd in Frankrijk?

Ja, het is een volledige set. Ik had ook tuina of manuele geneeskunde geleerd. Dat is oa. bone setting, tuina en anmo technieken, een beetje een combinatie van chiro-praxie en tuina. In Frankrijk heb je een diploma nodig in zowel acupunctuur, kruidengenees-kunde en manuale geneeskunde vooraleer je mag starten als therapeutEr zijn echter wel scholen die deze disciplines scheiden. Ik denk dat dit een grote vergissing is. Sommige scholen bieden enkel acupunctuur of enkel kruiden. Hoewel het CNFMC als federatie probeert de Chinese geneeskunde als volwaardig erkent medisch systeem te laten gelden in Frankrijk.  Dit is een gevecht dat al 10 tot 20 jaar aan de gang is.  Ze proberen het niveau van onderwijs te verhogen en werken nauw samen met het systeem in China. In China maken ze geen onderscheid in de disciplines. Elk is een tool met zijn eigen sterktes en zwaktes.  Door het combineren van acupunctuur, kruiden en tuina heb je een veel sterkere kans dat je succesvol bent in het oplossen van een verscheidenheid aan situaties.  Enkel acupunctuur kan in bepaalde situaties volstrekt ontoereikend zijn. Denk bv. aan bloed deficiëntie of vloeistof tekort, als de organen ondervoed zijn. Je kunt het lichaam niet voeden met een naald, dat is niet mogelijk. Je hebt kruiden nodig. Als je bv. een frozen shoulder hebt, geen probleem, gebruik acupunctuur.  Maar als het lichaam uitgeput is moet je het voeden. Maar ook dan weer, misschien heb je voor die frozen shoulder 15-20 behandelinge nodig om het volledig op te lossen maar met manuele therapie erbij heb je er maar 10 nodig. Voeg je daar kruiden aan toe dan doe je het misschien wel in 5 of 6.

Je kunt dus de efficiëntie van je behandeling drastisch verhogen naarmate je over meer verschillende tools beschikt.

Toen ik voor het eerst in Nederland aankwam ontmoette ik veel acupuncturisten die zelf aan de effectiviteit van Chinese geneeskunde gaan twijfelen. Dit is natuurlijk dramatisch als zelfs de therapeut in kwestie al niet overtuigd is van zijn systeem. Dat komt uiteraard doordat hij of zij slechts getraind is in één van de aspecten van het volledige systeem. Daarom denk ik dat het gevaarlijk kan zijn om die disciplines uit elkaar te gaan trekken.

Kun je ons wat meer vertellen over je training in Taiwan?

Het begint allemaal met de vraag of je een arts wil worden met diep begrip van de Chinese geneeskunde of is het niet meer dan een carriére keuze?  De toewijding voor beiden is nl. beduidend verschillend. Voor elk van deze keuzes is er een bepaald protocol, dit is reeds lang geleden vastgelegd. De keuze om diep in de materie in te gaan is een erg traditionele training. Eerst ga je naar de apotheek en bestudeer je de kruiden en de dokters voorschriften.  Je observeert de arts. Hij ontvangt de patiënt, voelt de pols, controleert de tong en vormt een diagnose. Hij schrijft het voorschrift en geeft het aan de apotheek. De apotheek is een team van vijf of zes mensen die de formule bouwen met ruwe kruiden voor de specifieke situatie van de patiënt. Hier beginnen wij met kijken, ruiken, aanraken en proeven van de kruiden. Ondertussen leert het team je waar het allemaal over gaat. Af en toe komt een arts binnen en toetst jou in je kennis. Eénmaal je bepaalde criteria behaalt mag je naar de keuken. Hier leer je de kruiden klaar te maken.  Frituren, weken, in olie en het klaarmaken van de pillen. Het hele proces van ruwe kruid naar pil-vorm.  Na een bepaalde periode waar je continue getest wordt ga je dan naar de acupunctuur.  Je start met het observeren van de arts. Zij leren je over de meridianen.  Opnieuw wordt je constant getest op je kennis. Daarna mag je je eerste naald zetten, dan twee, drie, enz… tot je de patiënt aan het behandelen bent. Langzaam kom je dichter bij de Meester. De Meester doet eigenlijk geen acupunctuur tenzij het om een erg serieuze kwestie gaat of ingewikkelde acupunctuur zoals vlakbij het oog. Hij schrijft met name de kruidenformules en zegt welke punten je moet prikken. Je volgt het bevel van de Meester.  Maar hij geeft je wel wat ruimte. Je kunt één of meerder punten toevoegen naar eigen inzien. Je mag echter niet het behandelprincipe wijzigen.

De hele setting is ook vrij opmerkelijk. Het is een grote ruimte met zo’n tien tafels en iedereen ligt samen. Je doet overigens acupunctuur door de kleren heen.  Zij kleden zich daar niet uit, dat is een cultureel iets. Omdat iedereen samen is, dokters en patiënten, is er veel uitwisseling van informatie.  Dit is echt geweldig voor de discussie en het onderwijs. Ze praten over voedsel en lifestyle. Dit is goede informatie voor iedereen.  Nadat je met zelfvertrouwen acupunctuur beoefend ga je verder naar het manuele gedeelte. Dit is uiteraard nog ernstiger. Mensen komen binnen met gebroken arm of been en dit wordt terug gezet.  Acupunctuur kun je nog een kleine fout maken zonder de persoon echt te schaden.  Met manuele therapie is dat een heel ander verhaal. Ze doen ook kleine operatieve ingrepen zoals een ingegroeide nagel. En overigens allemaal zonder verdoving. Een houten stok in je mond en dan de nagel trekken. Dit was echt het hardste deel van mijn stage ervaring. Het is wel een goede training om dit mee te maken. Chinese geneeskunde is veel meer dan kruiden en naalden.  Het noodgevallen aspect is iets wat je niet ziet in hier in het Westen.  Het is een deel van de Westerse aanpak maar niet van de Chinese.  Voor mij was dit deel echter vooral observationele ervaring. Na dit hoofdstuk mag je achter de Meester – Dr. Lee in dit geval – aanlopen.  Je volgt hem met zijn diagnose, pols nemen en dan vraagt hij dat jij het ook doet en wat jij ervan denkt.  Welk punt zou je kiezen?  Welke kruiden? Uiteraard is hij zelden akkoord met jou conclusie. En dit allemaal terwijl de patiënt erbij zit. Het legt erg veel druk op je maar het is erg interessant omdat je zo ontzettend veel leert.

Kun je ons wat meer vertellen over je Gong Fu training Shun Wu Tang?

Toen ik in Afrika woonde was mijn vader chirurg. Op een dag kwam er in het ziekenhuis een Chinese mand binnen die hij opereerde aan zij ogen vanwege een ernstige ziekte. Na de operatie zou hij blind zijn voor meer dan een week.  Gezien hij net in Zuid-Afrika was aangekomen en hij nergens heen kon, nam mijn vader hem mee naar huis. Dit bleek achteraf Meester Su te zijn.  Dit is hoe wij verbonden raakten met de familie Su. Mijn vader startte met trainen onder zijn begeleiding en toen ik zeven jaar werd begon ik mijn vader te imiteren. Elke zeven jarige wil als zijn vader zijn, niet? Dus begon mijn vader mij les te geven en eenmaal hij zag hoe serieus ik was met mijn training nam hij me mee naar Meester Su. Ik trainde met hem tot we naar Frankrijk verhuisden.  Gedurende al die tijd daar bleef ik trainen. Mijn vader stond erop dat ik getraind werd op de traditionele manier zoals hij les had gekregen van Meester Su. Dat was dus opstaan op 5u30 en dan trainen tot ik naar school moest. In 2001 slaagden we er in om opnieuw contact te leggen met Meester Su.  Hij had verbinding gezocht met de Kuoshu Federation in Taiwan (ICKF).

Dit leidde tot mijn eerste reis naar Taiwan waar ik drie maanden verbleef. Sindsdien ga ik elk jaar terug. Shun Wu Tang is een erg specifieke stijl, de familie komt van Hok Kien.  Zij kwam aan in Taiwan in 1736.  De originele stijl was Tai Tzu.  Zij ontdekten echter vele andere meesters die gespecialiseerd waren in Luo Han Quan, Bai He, White Crane, etc…  Dus begonnen ze samen te werken en dingen te mengen. Generatie na generatie begon de kennis te groeien, inclusief het lesgeven aan mensen van Japan en Korea. Dit alles leidde tot het ontstaan van het Shun Wu Tang systeem.  Het systeem start met hard qigong en gaat dan van extern naar intern. Dus eerst de harde stijlen en dan geleidelijk aan ga je naar de medische qigong zoals de Ba Duan Jin. Daarna ga je dieper om Taijiquan te doen.  Ik ben net klaar met de Yang stijl en zal nu de Chen stijl gaan bestuderen. Ik studeer ondertussen al 30 jaar maar er is nog zo veel meer te leren.

Hoe relateren deze trainingen aan je therapeutische vaardigheden?

Het is allemaal met elkaar verbonden, alles gaat over de San Bao. De drie niveaus tussen hemel en aarde. Het is even goed de basis van Chinese Martial arts als van de geneeskunde. Je doet in beide gevallen hetzelfde onderzoek.  Hoe kun je deze dingen scheiden?  Daarnaast helpt het me om te gaan met de excessieve veranderingen en energetische aspecten, een erg humeurige of boze patiënt.  Omdat je getraind bent heeft het geen impact op jou, je blijft in je centrum. Als je constant zieke mensen ontmoet dan is dat een aanval op jou lichaam ook. Dus het doen van mijn trainingen geeft me de mogelijkheid om te ontgiften en te herstellen.

Zowel qua vechtsport als medisch ben je erg traditioneel geschoold. Waren deze aspecten zowel verbonden bij Master Su als bij je opleiding in Taiwan?

Het is een cultureel iets, al die aspecten zijn een onderdeel van hun leven. Net zoals het hier normaal is dat je na het werk een biertje gaat pakken is het daar normaal om samen te trainen. Het is een logisch iets voor hen. Zij overwegen niet eens om dat onderscheid te maken omdat het tot één en dezelfde cultuur behoort. Als je midden Taipei staat te wachten op de tram zie je mensen qigong doen, ze doen oefeningen terwijl ze wachten, zou je dat hier vreemd vinden?  De parken zijn gevuld met sportende mensen in de ochtend. Er is geen onderscheid. Het medische, het trainen, het is allemaal belangrijk. Als jij als therapeut geen zorg draagt voor je gezondheid dan zul je ziek worden. Het culturele deel moet echt ook een onderdeel zijn van je medische en martiale training.

Kun je nog 3 tips geven aan onze lezers voor gezondheid en welzijn?

Voor Nederland specifiek:  er is een serieus voedsel probleem hier. Kaas, bier en gefrituurd voedsel.  Zo veel koude dingen en je bent al in een koud en dampig land.  Als je deze zaken dan nog eens toevoegt via je dieet dan is het een kwestie van tijd voor je problemen ontwikkeld.

Slaap elke nacht 8 uur.  Ga naar bed voor 23u en slaap 8 uur. Dit ontgiften is nodig zodat je lichaam kan herstellen en gezond kan blijven.

Wees nieuwsgierig naar gezondheid en preventie.  Leer voor jezelf te zorgen.

Roel Jansen


Roel Jansen – Oprichter van School van de Kraanvogel in den Haag – is één van die interviews die ons sterk is bijgebleven.  Eind 2017 waren wij bij hem te gast voor een gesprek.  Hoe we via het opgeven van ons verzet en het bewust maken van keuzes kunnen kiezen voor vrijheid.  Roel is naast acupuncturist een gepassioneerde lesgever met een hart voor de traditionele manier van lesgeven.  Hij is auteur van meerdere boeken over onderwerpen zoals Tai Chi en Qigong.  Een uitermate interessante leraar met een unieke kijk op dingen.  Lees er meer over in het 6e nummer van ons CNYS magazine.

INTERVIEW Roel Jansen

Mijn naam is Roel Jansen, ik kom oorspronkelijk uit Eindhoven.  Op mijn 12e levensjaar ging ik in de leer bij de Kun Tao meester Tan Eng Ho.  Kun Tao is een verzamelnaam voor Chinese vechtkunsten in Maleis-talig gebied.  Zelf heb ik een Nederlands-Indische achtergrond.  Hij gaf les in Tit Khun, een kunst die verder niemand kent zoals dat wel vaker het geval is met familiekunsten.  Toen ik na pakweg 15 jaar trainen zelf les ging geven merkte ik dat dingen niet vanzelf gingen.  Uiteraard zat daar een stuk onervarenheid als leraar aan vast maar er was ook een groot stuk wat ik niet anders kon aanduiden als ‘de sfeer’.  Het bleek dat bepaalde zaken die binnen mijn eigen trainingsgroep als vanzelfsprekend werden beschouwd binnen de groep waar ik zelf les aan gaf en die voornamelijk Hollandse mensen bevatte, helemaal niet zo vanzelfsprekend waren.  En daar liep ik tegen aan.  Om daar vat op te krijgen ben ik toen Sinologie gaan studeren met krijgskunst als onderzoeksrichting.  Via de opleiding ben ik toen in contact gekomen met een Chinese grootmeester.  Dat was Fei Yuliang, bij hem heb ik mijn eerste Qigong en Tai Chi lessen gekregen.  Vanwege mijn ervaring met Chinese leraren en mijn kennis van de Chinese taal werd ik al vrij snel zijn persoonlijke assistent.  Na 10 leerrijke jaren waarbij we samen een aantal boeken hadden uitgebracht besloot ik om mijn eigen weg te gaan.  Ik zou me verder richten op onderzoek van klassieke teksten en het spreken met meesters.  In de laatste jaren zijn er heel wat interviews vrijgekomen met mensen die nog opgeleid waren in het begin van de vorige eeuwwisseling.  Dat is heel kostbaar materiaal en al die dingen neem ik mee om mijn eigen Taiji verder vorm te geven.  Dat heeft uiteindelijk geleid naar het project waar ik momenteel mee bezig ben, een boek over de namen van de houdingen van Tai Chi, met de gehele context en achtergrond van zo’n houding.  Dat is in een notendop het verhaal dat ik doorlopen heb.

Als ik het goed begrijp bent u een ‘Scholar’, waarbij u theorie en praktijk bestudeert en u specialiseert hierbij in Tai Chi?

Mijn zwaartepunten liggen bij het doorgeven van Tit Khun en het verspreiden van de ‘Vijf Stappen’- Tai Chi van mijn School van de Kraanvogel.  Ik wil niet op commercieel niveau les geven maar op de oude manier, zo zit ook mijn school in elkaar.  Een kleine groep waarbij ieder op zijn eigen niveau traint, de één is dan bezig met Qigong, de ander met Tai Chi of Tit Khun.  De kunst moet leven, zonder dat dogmatische karakter wat je vaak ziet.  Mensen hebben echter eenmaal de neiging om te willen weten, hoe moet dat nu?  Dat willen ze dan van buitenaf aangereikt krijgen maar via de oude manier leer je dus om het binnen in jezelf te zoeken.  Elke leerling is anders, iedereen beweegt anders.  Ja er zijn bepaalde principes die je moet volgen maar elk lichaam en temperament vormt het uiteindelijke resultaat op zijn eigen unieke manier.  Krijgskunst gaat over vrijheid, letterlijk door jezelf te kunnen beschermen maar ook in jezelf, je vrij maken van dogma’s e.d.  Dat is een heel belangrijk iets.

Speelt gezondheid daar ook een rol bij?

Daar overlap je met gezondheid.  Om te beginnen blijft je niveau in Tai Chi en Qigong altijd beperkt als je niet ook Chinese medicijnen hebt gestudeerd (ik ben acupuncturist).  Daarnaast is vrijheid een gevolg van open zijn, fysiek open zijn zoals je bv. bij Qigong doet, is heel belangrijk.  Zit je lichaam dicht dan is ook je geest dicht, dat gaat samen en dan creëer je damp.  Het dichtzitten zorgt ervoor dat de Qi niet kan transporteren.  Het openen van de meridianen is hier dus heel belangrijk.  Die openheid die zorgt er ook voor dat je vrijer kunt denken.

Het lijkt me heel erg dat je die verbinding maakt tussen de krijgskunst, gezondheid maar ook het filosofische aspect.  Vrij zijn als mens, dat houdt ook in dat je bepaalde mate van gezondheid hebt want als je ziek bent, ben je ook niet vrij.  En als je angstig bent omdat je jezelf niet kunt verdedigen, of angstig voor de gevaren van buitenaf, dan beperkt dat ook je vrijheid.

Inderdaad, het maakt je ziek omdat je benepen raakt.  Naar mijn idee is dat ook de reden voor de grote hoeveelheid ziekte in onze maatschappij.  Ok, mensen worden ouder en er kan nu eenmaal meer vastgesteld worden.  Maar als je zo rondloopt dat je de dingen maar op hun beloop laat omdat ze nu eenmaal zo zijn, geef je het verzet op om je leven beter te willen.  Mensen zeggen wel dat ze accepteren zoals het is, maar dat doen ze heel vaak niet echt.  Eigenlijk leggen mensen zich er gewoon bij neer zonder het echt te accepteren en dat zorgt ervoor dat er intern nog steeds een strijd is, een blokkade.  Qigong helpt je o.a. ervan bewust te worden dat die interne strijd er nog steeds is.  In dat opzicht is gezond zijn niet moeilijk, het is een kwestie van keuzes maken.  Uiteraard heb je mensen die een bepaalde genetische aanleg hebben of gewoon ontzettende pech maar voor een groot deel van onze bevolking zou gezond zijn niet al te moeilijk moeten zijn.

Mensen maken zichzelf ziek door onnodig verzet, niet kunnen of willen kiezen in het leven.”

Die keuzes kunnen soms vervelend zijn om te maken.   Simpel voorbeeld je zit met een levenspartner waar je eigenlijk niet meer bij wil zijn maar het loopt allemaal wel ok, dus je accepteert het, althans dat denk je.  Maar intern zit er wel degelijk een conflict en dat gaat dan woekeren.  Dat interne conflict heeft ook energie nodig en dat moet dan weer ergens anders gehaald worden.  Energie die dan niet meer inzetbaar is voor je openheid, je weerstandsschild.  Hetzelfde met een afstompende baan die je alleen maar doet omdat het moet.  En zo zit het leven vol met conflicten die je openheid beperken.  Daar moet je een keuze in maken, liefst voor het te laat is.   Als je ziek bent, dan ben je dus al te laat.  Dat is ook iets wat je leert bij de vechtsport.  Als iemand me vraagt hoe hij / zij uit een nekklem kan komen.  Dan antwoord ik steevast: kijk eerst eens hoe je in die nekklem terecht bent gekomen, want zit je in die nekklem dan heb je duidelijk daarvoor al iets verkeerd gedaan.  Je moet leren de juiste keuzes maken voordat iets gebeurt.  En in dat opzicht is gezond zijn dan weer wel moeilijk.  Het is makkelijk omdat het neerkomt op keuzes maken maar het is moeilijk voor mensen omdat veel mensen die keuzes niet willen, kunnen of durven maken. Ze zijn bang om bewust te leven, vaak wil men dat iemand anders voor hen keuzes maakt.  Dat iemand anders verantwoordelijk is.

Is dat een gebrek aan vrijheid?

Vrijheid is net als bij een auto, er zit in een gaatje in de benzinetank en je stopt het gaatje dicht, dat is alles.  Maar je moet jezelf wel vuil willen maken om onder die auto te kruipen en daar is waar het vaak aan schort.  In mijn lessen leg ik de nadruk op twee dingen.  Het eerste is het achterwege laten van morele oordelen.  Je mag iets heus wel leuk of vervelend vinden maar wil men er wat over zeggen doe het dan zonder moreel waardeoordeel.  Een klein voorbeeld: iemand die voor jou een klootzak is, is voor een ander misschien een held, dus wie bepaalt dat?  Of iemand die vandaag een klootzak is voor jou kan misschien morgen je held zijn, dus het is ook nog eens tijdelijk.  Leren neutraal kijken naar dingen is heel belangrijk en dat moet je ook leren tijdens bv. je Qigong training.  Je ervaart allerlei dingen, ok.  Observeer dat, maar geef er geen waardeoordeel aan.  Het tweede is “Ja maar”: daarmee geef je eigenlijk aan dat je de adviezen van de ander niet wil horen, dat je in je ego gekrenkt bent, enz…  Vermijd dus “ja maar”, gooi het uit je vocabulaire.  Dan hoor en leer je meer.  Let eens op je omgeving en bemerk hoeveel mensen het gebruik van die twee woorden steevast in hun routine hebben.  Die dingen moeten er uit.

Je geeft ook acupunctuur behandelingen, dat heb je gestudeerd.   Was dat ter ondersteuning van je training?

Ik was daar vanuit mezelf wel mee bezig ja.  Tai Chi en Qigong hebben nl. veel overlap met de Chinese medicijnleer en met ‘neidan’ (interne alchemie),  dat kom je ook tegen in de teksten dus daar moest ik iets meer van weten.  In eerste instantie was ik Tuina gaan studeren maar de school waar ik studeerde verplichtte het om eerst acupunctuur te doen.

Iets wat ik toen niet erg apprecieerde maar waar ik achteraf uiteraard geen spijt van heb gehad.  Uiteindelijk heb ik daar ook mijn eigen weg in gevonden.  Dat zit in mijn aard, ik duik de boeken in, ga onderzoeken en kom zo tot een manier van werken wat voor mij het meest gunstige lijkt.  Als je een boekentip wilt: de Neijing en de Nanjing, dat zijn de grote twee.  Maar ook met de acupunctuur had ik het gevoel dat er iets niet helemaal goed zat.  Dus ik ging terug naar mijn professor vanop de Universiteit.  Die vroeg toen aan mij: je weet toch dat die acupunctuur niet echt is hé?  Ik snapte er niks van.  Toen legde hij me uit dat acupunctuur eigenlijk in de 17e eeuw zowat uitgestorven was en dat er sindsdien ook geen verslagen meer waren van bv. behandelingen.  De acupunctuur die nu onderwezen wordt is als het ware opnieuw uitgevonden, dat was na 1930 en later, na 1949, ook onder het communistische bewind.  Dat ben ik uiteindelijk gaan onderzoeken en het bleek dus dat hij hierin gelijk had.  Na de opkomst van het Westerse denken in China aan het eind van de negentiende en begin van de twintigste eeuw bestonden er alleen nog kruidenopleidingen. Dan kwam burgeroorlog, de wereldoorlog, alles ligt even stil en Mao Zedong die pakt dat eigenlijk weer op maar zelf is hij bv. nooit naar de acupuncturist gegaan.  Zijn persoonlijke arts was gewoon een Westers geschoold persoon.  Bij het heruitvinden van de acupunctuur hebben ze de diagnostiek gebruikt van de kruidengeneeskunde.  Die legt de link met de organen, terwijl bij acupunctuur het in eerste instantie gaat over de staat van de meridianen.  Als bloed en qi vrij kunnen stromen dan is de patiënt gezond, zo simpel is het.  Je kunt hele interessante informatie vinden in boeken die handelen over oa. de balance methode en het palperen van de meridianen.

Ik hoor je vaak terughalen naar het bestuderen van klassieke teksten, vind je dat een noodzakelijk iets om verder te komen in je krijgskunstbeoefening?

Ja, dat is ook de traditie.  Uiteraard heb je soorten teksten, sommige teksten die zijn eerder reclame verhaaltjes dan echt serieus werk maar anderen zijn dan weer heel waardevol.  Die laatste teksten zijn vaak op vers.  De lestraditie was nl. zo dat terwijl de student de beweging oefende, de leraar de theorie reciteerde, vandaar dat het op vers stond.  In sommige Kungfu-films uit de jaren ’70 kom je dit af en toe nog tegen.

Je wilt uiteindelijk een oude kunst leren begrijpen door ook de tijdsgeest te begrijpen.   Als je kijkt naar bv. Taiji, dan heeft die nu een heel ander karakter dan die toen had.  Yang Luchan, de grondlegger van de Yang stijl Taiji, was een beer van een vent.  Je had vroeger zoiets als een Keizerlijk examensysteem voor legerkandidaten.  Die examens kenmerkten zich door bepaalde verplichte oefeningen, zoals het gebruik van de een verzwaarde guandao.   Zo’n ding kon wel tot 120 kg wegen.  Hetzelfde als de sleutelsteen – een soort kettlebell zeg maar – waarmee dan allerlei zwaai oefeningen werden gedaan.  Deze oefenmethodes werden in vrijwel alle krijgskunstscholen onderwezen en ook door Yang Luchan getraind.  Het waren heus geen softe mensen, daar heb je enorme kracht voor nodig.  Hetzelfde geldt voor de Qigong die we nu kennen.  Met het woord ‘Qigong’ werd van oudsher verwezen naar (het doen) circuleren van Qi.  Qigong als specifieke oefenmethode zoals wij die nu kennen die stamt van pakweg 1900.  Daarvoor had je natuurlijk allerlei gezondheidskunsten die wel heel ver terug gaan in de tijd.  Een voorbeeld is daoyin, een verzamelterm waar bijvoorbeeld de baduanjin en de wuqinxi (Vijf-Dieren-Spel) onder vallen  Nu is Qigong vnl. een verzamelnaam voor allerlei vormen, maar een Daoyin is iets heel anders dan een Qigong.  Uiteraard zitten er gemeenschappelijke kenmerken in maar ook zaken die tegenstrijdig zijn.  Zo wordt de Daoyin gekenmerkt door het overstrekken van de ledematen, iets wat je bij Qigong niet terug vindt.

Hebt u nog drie tips voor onze lezers ter bevordering van gezondheid en welzijn?

  1. Stop met waardeoordelen en stop met “Ja maar”
  2. Wees altijd open
  3. De gevolgen van 1 & 2 – Los die zelf op, neem je eigen verantwoordelijkheid.

 

Marlon Tjin-A-Koeng


Marlon Tjin-A-Koeng is een ervaren TCM therapeut met een stevige voet in de Westerse geneeskunde.  Als Assistent Patholoog is hij werkzaam in het Medisch Centrum Alkmaar.  Hij heeft zijn eigen praktijk in Haarlem en geeft daarnaast les in Shaolin Kempo.  Als TCM-therapeut is hij geschoold in zowel de acupunctuur, tuina als in kruiden.  Naast zijn werk als behandelaar is hij tevens actief als docent bij Shenzhou University in Amsterdam.  Hij is gespecialiseerd in gynaecologie en begeleid vaak IVF-trajecten.  In het onderstaande interview vertelt hij je meer over de rol van acupunctuur bij zwangerschap.

INTERVIEW Marlon Tjin-A-Koeng

Mijn naam is Marlon Tjin-A-Koeng, ik ben geboren in Suriname in 1967.  Op mijn 8e ben ik dan verhuisd naar Nederland.  Na mijn middelbaar onderwijs heb ik 2 jaar geneeskunde gestudeerd maar deze niet afgemaakt.  Toen heb ik 4 jaar HBO gedaan.  Immunologie, hystologie, chemische analyse, pathologie en moleculaire diagnostiek.  Uiteindelijk was ik in het Spaarne ziekenhuis terecht gekomen op de afdeling pahtologie.  Daar was ik roulerend analist.  Na 5 jaar ben ik naar het Nederlandse kanker instituut gegaan waar ik 5 jaar post doc research heb  gedaan.  Daarna ben ik doorgegaan naar Alkmaar waar ik nu reeds 12 jaar werk.  Sinds 2008 ben ik assistent patholoog.  Ook ben ik voorzitter van de landelijke organisatie Pathologist Assistance Association.  Dat is zo een beetje mijn loopbaan binnen de ziekenhuis omgeving.

Daarnaast ben ik reeds 20 jaar actief als sifu en geef Kung fu lessen.  Vanuit de Shaolin traditie ben ik hiermee op jonge leeftijd in contact gekomen, zelf geef ik les in het Hung-systeem.  Hierin geef ik zowel praktijk als theorie lessen.  De achtergronden van de kungfu in het algemeen en de achtergronden van de 3 stijlen binnen ons systeem, nl. kempo, shaolin en het hung gar systeem Kam Tung.  Maar ook leeuwendans theorie, muziektheorie, Chinese feestdagen, basis Chinese schrift, medicijn kennis, enz…  Het is een stukje cultuuroverdracht.

Daarnaast heb je ook je eigen acupunctuur praktijk?

In 2008 heb ik de opleiding acupunctuur afgerond.  Toen was dat nog kruiden en acupunctuur van de Nanjing Universiteit.  In 2009 heb ik de Tuina opleiding afgerond.  Ik heb dat langzaam opgebouwd onder leiding van Dr. Weixiang Wang.  Nu werk ik zo’n drie dagen per week in mijn eigen praktijk.  Binnen deze praktijk ben ik me gaan specialiseren in bewegingsleer bij sportafwijkingen en gynaecologie.  In samenwerking met gynaecologen oa. vanuit het Spaarne ziekenhuis begeleid ik dan IVF trajecten.  In die 6 jaar dat ik daar nu in actief ben kan ik zeggen dat ik geholpen heb om 8 kinderen op de wereld te zetten.

Dat doe je in samenwerking met reguliere artsen, is dat iets wat je makkelijk kan realiseren?

Nee, men ziet TCM als alternatief en dat is dus niet bewezen.  Het is heel moeilijk om daar tussen te komen.  De wat oudere specialisten en artsen die moeten daar meestal niets van weten.  De jongeren krijgen daar nu in hun opleiding iets over mee dus voor hen is het minder vreemd.  Binnen mijn eigen loopbaan in het ziekenhuis heb ik acupunctuur toegepast maar dat was dan om het ziekteverzuim te gaan drukken.  Dat was een eigen initiatief in samenwerking met diezelfde kliniek pathologie.  Op een gegeven moment kreeg de directie er lucht van en werd het afgekapt maar omdat ik met diezelfde specialisten aan de lunchtafel zat komt er toch een gesprek.   Die specialisten kwamen uiteindelijk ook naar mij en de huisarts die stuurde ook mensen door.  Dat is wel iets wat ik door mijn positie binnen het ziekenhuis kan realiseren.  Ik ken ook andere fysiotherapeuten en artsen die samenwerken met acupuncturisten maar het is een beperkte groep.  Die samenwerking is wel iets wat we zeker moet gaan nastreven.  Dat doen we ook met onze beroepsvereniging Zhong en NVA.  Ik weet dat veel van de Chinese artsen die daar aangesloten zijn samenwerkingen hebben met reguliere artsen maar het is iets wat op lokaal niveau gebeurt.  De enigszins neerbuigende kijk van de Westerse geneeskunde vind ik dan ook onterecht.  TCM bestaat meer dan 3000 jaar terwijl westers  gezien, Hippocrates zich op 2500 jaar situeert.

Kunt u wat meer vertellen over hoe acupunctuur kan bijdragen aan zo’n IVF traject?

Je hebt verschillende manieren van aanpakken.  Je moet rekenen de ideale zwangerschapsperiode is tussen de 23 en 32 jaar vanuit TCM, dat is de piek van de vrouw.  In onze Westerse maatschappij echter zie je dat vrouwen vaak pas later zwanger willen worden.  Er zijn diverse verslagen bekend dat door acupunctuur de hormoonbalans echter gereguleerd kan worden.  Dat fascineerde me heel erg.  Bij zwangerschapsproblematiek kunnen er verschillende oorzaken aan ten grondslag liggen.  Het kan anatomisch zijn, de uterus is te koud, de hormonale balans is zo verstoord dat je geen uitgroei krijgt, het endometrium wordt niet dikker waardoor het eitje niet wordt vastgehouden, enz…   Daarnaast komt ook vaak voor dat vrouwen te zwaar zijn, dat is flegma in de meridianen en dat verstoort de vlotte doorstroming van qi.  Dat is één van de moeilijkere factoren.  Dan moet die flegma worden opgelost.

Door de samenwerking met de gynaecoloog weet ik dus heel snel waar het probleem zit.  Zo behandelde ik onlangs een vrouw van 51 jaar.  Deze was al 10 jaar bezig om zwanger te worden.  Jammer dat ze pas na al die tijd bij mij terecht kwam want het probleem was vrij simpel.  Het endometrium werd niet dik.  Daar kon ik voor zorgen.  We zijn erin geslaagd om het endometrium van 3,2 mm te laten uitgroeien naar 7,4 mm.  Dat is echt een wereld van verschil.  Maar daar stopte mijn behandeltraject dan ook.  Ik kan er niet voor zorgen dat deze vrouw zwanger wordt.  Wat ik wel heb gedaan is ervoor gezorgd dat de omstandigheden, de conditie van de baarmoeder zo was dat deze optimaal was om een zwangerschap te bewerkstelligen.  Daarnaast doe ik uiteraard ook de mannen want het ligt lang niet altijd aan de vrouw dat er geen zwangerschap komt.  TCM kan immers ook bijdragen aan het verbeteren van de kwaliteit van het sperma.  Bij een intake voor zwangerschap wil ik dan ook altijd dat man en vrouw aanwezig zijn.

Draagt uw martial arts achtergrond bij aan uw werk als acupuncturist?

Eerder omgekeerd.  Ik weet nog goed dat ik mijn Sifu hoorde zeggen, iemand uitschakelen is makkelijk maar iemand genezen is veel moeilijker.  Door het inzicht in TCM is mijn inzicht in de Martial arts sterk verbeterd.  Voor mij is het dus vooral dat als je een goede Martial artist wil zijn of een goede Shifu dan moet je ook kennis hebben van TCM.  Het is niet alleen het fysieke maar ook het mentale.  Kennis van hemel en aarde, shen, yi, po, enz… dat is allemaal aan de zhang fu (organen) gerelateerd en dan kom je toch bij de TCM terecht.

Hebt u nog 3 tips voor onze lezers om welzijn en gezondheid te verhogen?

Wat ik vooral merk is dat mensen in het Westen een erg beperkte visie hebben op gezondheid.  In het Oosten weet men toch veel meer over gezondheid, over gezonde voeding en hoe ze hun leven in balans moeten brengen.

  1. Leer wat gezondheid is – ontwikkel daar een visie over. Ken je lichaam en geest.
  2. Vind een balans in zowel voeding als bewegen. Maakt niet uit wat het is van beweging, zolang het de qi maar laat stromen. Adem en beweging hand in hand.
  3. Heb lief. Want zoals alle TCM’rs weten, frustratie, boosheid, en al dat soort dingen zorgt voor stagnatie en stagnatie zorgt voor problemen.  Dus heb lief en wees gelukkig.

boek over het behandelen van mannelijke onvrachtbaarheid met chinese geneeskunde

Lingzhi – Chinese acupuncturiste aan het woord


Eind 2016 interviewden we Xia You, een Chinese acupuncturiste met een praktijk in Amsterdam-West en een berg ervaring.  Zij groeide op in een familie van geneeskundigen en TCM is haar dan ook met de paplepel meegegeven.  Een deel van die familie zit verspreid doorheen heel Nederland en er zijn in totaal 4 praktijken “Lingzhi” binnen het familiebedrijf.  Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Zoetermeer.  Zij is dan ook zeer geschikt om jullie meer te vertellen over het wat en hoe van acupunctuur.  Veel leesplezier.

INTERVIEW Xia You

Mijn naam is Xia You. Ik kom uit China en woon nu 20 jaar in Nederland.  Deze praktijk is onderdeel van ons familiebedrijf.  We hebben in totaal 4 locaties.  Zelf zit ik nu al weer een paar jaar op deze locatie aan de Pieter Calandlaan in Osdorp—Amsterdam.  Mijn broer is hier 10 jaar geleden begonnen, nadat zijn dochter de locatie in Rotterdam overnam.  We dragen de praktijk graag over aan onze kinderen.  Die moeten dan wel alle diploma’s halen.  Zelf studeerde en werkte ik in China en Nederland.

Kunt u wat meer vertellen over acupunctuur en uw praktijk?

Als je bij ons komt, weet je meestal wel wat acupunctuur is en wat wij hier precies doen maar veel mensen weten inderdaad niet wat Chinese geneeskunde inhoudt.  Vaak denken mensen zelfs dat er medicijnen in de naalden zitten.  Dat is dus zeker niet het geval.  Je hebt verschillende soorten naalden die je op verschillende locaties kunt zetten afhankelijk van wat de persoon nodig heeft.  Op zich  kan ik de basis vrij simpel uitleggen.  Het werkt met meridianen die door het hele lichaam lopen, 12 hoofdmeridianen.  Je hart, je lever, je milt, enz… en dan zijn er speciale punten op elk van die lijnen.  Elke lijn is dus gekoppeld aan een orgaan maar ook de onderlinge samenwerking is heel belangrijk. Echtgenoot: Chinese geneeskundigen zeggen dat ziekte een soort van blokkade is.  Met de naalden probeer je dan die blokkade op te heffen.  Dat lijkt dus wel op wat een huisarts nastreeft, nl. evenwicht.  Alleen wij streven naar een evenwicht in energiestromen en de huisarts naar een evenwicht van chemische processen.  Tegenwoordig is er veel baanbrekend werk waarbij het bestaan van deze meridianen wordt aangetoond maar een ervaren Chinees geneeskundige kan die ook voelen.  Op die manier weet je dan waar je de naald moet zetten, hoe diep, enz…  Dat is onze manier om tegen het lichaam te zeggen: houd nu maar op met vervelend zijn en genees jezelf.  

Je stimuleert dus het zelf-genezend vermogen?

Je verbetert in principe jouw eigenschappen.  Door het oplossen van de blokkade stimuleer je het functioneren van het betreffende orgaan en dus van je lichaam.  Elke meridiaan heeft een speciale functie.  Daarnaast zijn er ook samenwerkingen, een synergetisch effect zeg maar.

Vinden mensen makkelijk hun weg naar de praktijk?

Dat is best moeilijk.  Meestal zijn mensen al naar de huisarts en het ziekenhuis gegaan.  Vaak lopen ze eerst jaren rond met een bepaalde klacht voordat ze bij ons terecht komen.  Het probleem is onbekendheid, daarnaast ook de verzekering.  Bij de huisarts hoef je niet contant te betalen, bij ons wel.  Financieel zijn de mensen dus wel vaker bezorgd.  Zelf zou ik graag wat nauwere samenwerkingen zien tussen de huisarts en de acupunctuur.  Hoe we dat beter kunnen doen vind ik een belangrijke vraag.  Ik zal je een vb. geven.  Als acupuncturist kunnen we net zoals de reguliere arts geen kanker genezen, wat we wel kunnen is de neveneffecten van chemotherapie behandelen.  Chemotherapie is enorm zwaar voor het lichaam en het opvangen van die harde klappen kan met acupunctuur ondersteund worden waardoor bv. misselijkheid minder wordt.

Wat is belangrijk om een goede geneeskundige te zijn?

Praten met de patiënt is een enorm belangrijk onderdeel.  Niet alleen voor de diagnose maar ook als onderdeel van de therapie.  Je moet de situatie van de patiënt leren kennen om zo het beste advies te kunnen geven.  Veel mensen hebben geestelijke problemen, gezinsproblemen, niet alleen het lichaam dus.  Daarnaast is het heel belangrijk dat je zelf ook een goede levensstijl aanneemt, dat je zelf gezond bent.  Als je vertrouwen hebt in jezelf en zelf gezondheid uitstraalt, dan geeft dat vertrouwen aan de patiënt.  Empatisch vermogen, oprechte belangstelling en kennis zijn belangrijke voorwaarden voor goede zorg.

Echtgenoot: Ook moet je het verhaal achter het verhaal van de patiënt leren opmerken.  Soms vertelt iemand een heel vreemd klinkend verhaal wat misschien voor jou heel onlogisch klinkt, maar het is wel de manier waarop de patiënt zijn of haar klacht ervaart en beleeft.  Dat is belangrijker dan wat jij erover denkt.  De patiënt staat centraal.  Als je niet empatisch kunt zijn en de patiënt niet centraal kunt stellen dan moet je niet in de zorg gaan werken. Je hoeft zelf als patiënt trouwens niet te geloven in acupunctuur, het werkt!  Er wordt wel eens gesuggereerd dat het alleen maar een soort placebo effect is.  Maar nou even serieus, als je niet kunt lopen van de pijn in je rug, dokter noch ziekenhuis kunnen je helpen, maar met een paar naaldjes blijft het wel tot een half jaar weg, dan interesseert je het toch niet of het placebo is of niet.  Nee je komt terug, want je kunt wel weer een half jaar verder.  We kunnen inmiddels het bijzondere effect van placebo bewijzen.  Ook in Nederlandse ziekenhuizen worden namaak operaties gedaan, compleet met operatiekamer, narcose en alles er op en er aan, maar zonder operatie.  Dan ervaart de patient toch genezing.  Bij de ziekte van Parkinson gebeurt dat door placebo medicijn, het lichaam gaat zichzelf genezen.  Fantastisch!  We weten dat acupunctuur het lichaam activeert om de noodzakelijke stoffen voor verbetering aan te maken.

Xia You: Zelf ben ik in een familie van acupuncturisten opgegroeid, dus ik heb het van jongs af aan meegekregen.  Toch heb ik ook een 5 jarige full-time universitaire opleiding gedaan waarna ik jarenlang stage heb gelopen, overal meekijken, enz… Daarnaast is het belangrijk dat je blijft studeren, jezelf blijft ontwikkelen als arts en als mens.

Wat is voor u gezondheid?

Eerst en vooral eten, 3x per dag, op tijd eten en gezond eten.  Daarnaast is slapen heel belangrijk.  Ik ondervind dat heel veel mensen slecht slapen.  Te laat naar bed.  Je zou op zijn laatst rond 23u naar bed moeten gaan en in de ochtend 6 of 7 uur er uit.  23u – 01u is de tijd van de galblaas, dan produceert de gal de stoffen die nodig zijn om te ontgiften.  Als je niet goed slaapt dan werkt dit orgaan minder goed en wordt je lichaam dus ook minder gereinigd.  Op die manier kan het slechte vet niet afgevoerd worden, met overgewicht en blokkades als gevolg.  Ook slaan veel mensen het ontbijt over, daar kan ik echt boos om worden.  Zo creëren mensen vaak problemen voor zichzelf.    Mensen leefden vroeger veel meer naar het ritme van de natuur.  Door alle moderne technologie zijn we dat contact enigszins verloren.  Je leef-ritme is dus cruciaal voor je gezondheid.  Gezondheid gaat dus over de manier waarop je leeft.

Hebt u nog 3 tips voor onze lezers om welzijn en gezondheid te verhogen?

  1. Bewegen is de basis van gezondheid. Daarna komt onderhoud.
  2. Goede voeding en nachtrust
  3. Niet te lang wachten om de acupuncturist op te zoeken. Wie snel reageert en ondersteuning zoekt, die is ook snel weer van zijn klachten af.