Eind 2020 hadden we het genoegen om Simon Schellevis te mogen interviewen.  Een uitermate diepgaande kijk op het begrip Taiji was het resultaat.  Simon is naast Internal Martial Arts specialist eveneens begaafd therapeut.  Oa. als magnetiseur en bone setter de aangewezen persoon om jou in balans te brengen.  Zijn praktijk vindt je in Amsterdam.  Het bezoek meer dan waard.  Je kunt alvast kennis maken met zijn kijk op het Taiji principe in het interview van onze 14 editie van het CNYS magazine.

INTERVIEW Simon Schellevis

Hallo mijn naam is Simon Schellevis Ik ben liefhebber van krijgskunsten en zowat alle spirituele kunsten die er zijn. Maar ik ben met name fan van de mens. Ik kijk liever naar overeenkomsten dan naar verschillen en probeer daarin te versimpelen. Dat doe ik zowel in het lesgeven van ademtraining, martiaal of binnen behandeling. Ik doe veel privé trainingen en dan met name met verschillende types sporters, mensen die op een andere, effectievere manier hun lichaam willen gebruiken.

Je vermeldt spirituele kunsten, dat is heel breed. Hoe ben je daarin terecht gekomen?

Ik ben in Amsterdam geboren en opgegroeid met een jeugd zoals vele kinderen die hebben. Ouders die gingen scheiden en ik die daar, in combinatie met mijn karakter, enige anger management problematiek rond ontwik-kelde. Ik was een jaar of zes toen mijn moeder me op judo liet gaan. Dat was een schot in de roos. Ik vond het helemaal geweldig en het heeft me ook in mijn latere leven heel veel gebracht. Weten hoe je moet vallen is een heel waardevol iets. Daarna ben ik Taekwondo gaan doen, een tijdje kickboxen, Wing Chun Kung Fu en uiteindelijk kwam ik filmpjes tegen op internet van Taiji beoefenaars die allerlei dingen deden met andere mensen die bijna onmogelijk leken, zoals ze van zich af laten bouncen ed. Dat kon ik niet loslaten en ben op zoek gegaan naar die skill.

Zo ben je bij Taiji terecht gekomen, is dat ook waar je les in geeft?

Waar ik in ben uitgekomen is een uiteenloop van mijn ervaring binnen de taiji, qigong, meditatie, acupunc-tuur en tuina.  Het gaat mij met name om de Kunst, het cultivatie aspect ervan. Wat me opvalt binnen de Taiji wereld is dat er heel veel archetypes zijn maar dat er weinig zijn met echte vaardigheden. Veel mensen zijn er wel in geïnte-resseerd en lopen rond in satijnen pakjes, die zitten helemaal in die scene. Dat is ook wat waard hoor, ik ben blij dat mensen het fijn vinden, maar langs de andere kant is het ook ontzettend leeg. Het gaat heel erg over de beweging maar mist de belicha-ming. Taiji is eerst en vooral een superieure martial arts en geen oude dames oefening.

Je mist daar een stukje diepgang?

Ja, ook in qigong zie je dat terug. Zo ben ik wel eens behandeld geweest door een ‘meester’, die nota bene lesgeeft in Chinese geneeskunde, maar ik voelde toen hij me aanraakte gewoon dat zijn adem in de borst stilstond. Sorry hoor, maar dat is toch wel een erg belangrijk basisprincipe dat je niet mag missen als je daarin dan nog ook nog lesgeeft. Met Martial Arts is dat niet anders. Push hands wedstrijden lijken eerder op slecht worstelen dan op Taiji. We kennen wel de classics, zoals ‘soft overcomes hard’ maar mensen met echte vaardigheid zijn moeilijk te vinden.  Dat vind ik heel opmerkelijk. Zelf ben ik ooit begonnen met Yiquan. Het gebrek aan vaardigheid in Taiji was de drijfveer voor de grondlegger Wang Xiang Zhai om de kunst te ontwikkelen. Veel stijlen hebben ontzettend veel vormen, prachtig om te zien, dat wel maar zonder de correcte inhoud. De gebroeders Yang konden tien uur per dag trainen, nu is dat niet meer. Moderne meesters hebben maar een fractie van de skill die zij hadden. Wang vond dan ook dat het wel leuk was dat iedereen door zo’n uitgebreid systeem geleid werd, maar niemand had Jin. Niemand had Dong Jin, het begrip van de krachten en dat maakt net het verschil. Of het werkt of niet, of het Taiji is of niet. Daarom zei hij: die vormen kunnen eigenlijk allemaal weg en hij ontwikkelde een systeem bestaande uit een aantal staande houdingen, waarbij hij een helder idee gaf van wat de bedoeling was. Wat je moet trainen om die skill te benaderen. Of het nou Xing Yi, Bagua, Taijiquan, Liuhebafa of wat voor martial arts dan ook is. Als je maar het geschikte vehikel hebt. Zonder Taiji is het gewoon een martial art. Als je Taiji in een andere vechtsport stopt dan wordt die beter, maar omgekeerd werkt dat niet. Je kunt geen andere martial arts in Taijiquan stoppen. Zonder Taiji is Taijiquan maar een slechte vechtsport. Maar goed, waar het om gaat is dat we allemaal mens zijn. Dat is de basis en we weten over het algemeen vrij weinig tot helemaal niks van de zaken die onze levenskwaliteit bepalen. Je komt van school af op je 18 e maar weet niks van je lijf, niks van je emotie of je geest, je weet niks over relaties, enz… We moeten dus allemaal leren. Dat gedachte-goed heb ik verenigd met dat van Wang Xiang Zhai. Ik ben erg gaan kijken naar spirituele tradities en welke notities zij hebben achtergelaten. Die vertonen een hoop overeenkomsten. Daarin zitten naar mijn mening de werkende elementen. Ze komen immers allen tot dezelfde conclusie vanuit compleet ver-schillende referenties. Zo is inward onstaan. Een formule om jezelf te organiseren. Het gaat om werken met alles wat wij hebben als mens. De grond, de atmosfeer, het lichaam, de geest en de adem.

Komen mensen hier met name binnen vanuit gezondheids-overwegingen of ook om andere redenen?

Op mijn praktijk in Amsterdam wel. Ik geef hier veel behandelingen. De meeste mensen die bij mij komen zijn mensen die vaak doorverwezen worden. Het zijn vaak mensen die al heel wat hebben geprobeerd om van hun klachten af te komen. Laatst had ik bv. een vrouw met schouder-klachten waarmee ze al meer dan twee jaar bij de fysio liep. De klachten kwamen met name door veel werk in een slechte houding. Hierdoor had ze vaak last van de nek. Maar nu met Corona werkte ze minder en toch waren de klachten er nog steeds. Ik heb haar toen behandeld met Qigong en NRT en na één behandeling liep ze pijnvrij weg.

Een behandeling met qigong en NRT wat moet ik me daarbij voorstellen?

NRT is Neural Reset Therapy, ontwikkeld door Lawrence Woods. Het is een Amerikaanse methode die veel weg heeft van yin yang harmonie. Het werkt met het zenuwstelsel en is een wetenschap-pelijke methode. Het is eenvoudig en snel. Het brengt Taiji in je spiersets. Het is heel opmerkelijk dat we in onze Westerse maatschappij voor alles een dokter hebben maar niet eentje voor de spieren. Dat terwijl het na de huid het grootste orgaan is van het lichaam. We weten daar nog heel weinig van. Hij (Lawrence) heeft een bekend principe, wat reciprocal inhibition heet. Dat principe zodanig uitgezocht dat het betrouwbaar is en bij iedereen werkt. Het gaat ervan uit dat spieren setjes zijn, een protagonist en een antagonist. Reciprocal inhibition betekent bv. als jij je arm wil buigen met de biceps, het lichaam de triceps automatisch ontspant. Dit principe wordt gebruikt om spieren heel snel, heel diep te ontspannen. Dat is heel behulpzaam om bv. triggerpoints op te lossen of aanhechtingen te ontlasten van pijn. Veel mensen bouwen doorheen de jaren een soort ruis op in het dynamische bereik van de spier.

 

Als jij 30 jaar lang een spier gebruikt dan wordt het verschil tussen aanspannen en ont-spannen, tussen tonus en geen tonus, steeds kleiner. De basisspanning wordt hoger.

 

Bij mannen zie je dat heel vaak gebeuren. Die worden super stijf, hard, droog en zuur. Met NRT kun je die hele range terug krijgen in één reset behandeling. Uiteraard kunnen er onderliggende pathologische oorzaken zijn. Een slechte houding bijvoorbeeld. Dan kun je wel iemand die bv. erg voorovergebogen loopt resetten waardoor die met een mooie open houding naar huis gaat maar zijn gewoontegedrag zorgt er dan voor dat dit binnen de kortste keren weer vast zit. Het hele systeem gaat vrij diep. Je kunt op het zenuwstelsel werken maar je kunt bv. ook de huid resetten of de organen. Iets wat ook voorkomt is een principe wat men in de acupunctuur wel kent en dat is symmetrie, het behandelen aan de niet-aangedane zijde. Dat is fijn want als jouw schouder heel erg pijn doet dan ben je heus wel blij als ik die niet hoef aan te raken maar dat ik hem kan behandelen door aan de andere zijde te werken. Het is een heel bijzondere therapie.

Daarnaast behandel je met qigong, wat mag ik daaronder verstaan?

Ik noem het flow tuning. Het lichaam kent vele lagen van flow. Er zijn fysieke flows, allerlei soorten vocht zoals bloed, hersenvocht, lymfevocht, enz… Verschillende vormen van circu-laties in je lichaam. De ademhaling is daar één van. Het principe hier is dat van fixatie versus flow. Blessures en trauma kunnen leiden tot fixatie, maar heel veel mensen stoppen zelf hun lichaam, ze houden vast en zijn dus gefixeerd zonder dat ze dit door hebben.

Is het een vorm van Waiqi (uitgaande qi) behandeling?

Eigenlijk niet. Ik doe nl. niks, ik bepaal niks, ik stuur niets van mijn eigen Qi naar de cliënt. Wat ik doe is mijn handen aan het lichaam zetten, een ‘Neutral Point’ creëren in/op de plek waar de klacht zich bevindt in het lichaam van de cliënt en mijn ademhaling op gang brengen waardoor mijn circulatie omhoog gaat. De handen worden heet en mijn eigen frequentie gaat omhoog. Het is vaak ingewikkeld uit te leggen zoals met het concept qi. Dit komt omdat Chinezen en Europeanen fundamenteel anders omgaan met taal. Je kunt dat soort begrippen niet zomaar 123 uitleggen. Je moet daar even voor gaan zitten en goed luisteren naar wat er nu precies wordt bedoeld, in welke context.

 

Het is een proces en elk proces heeft qi.

 

Neiqi, het verschil tussen een levend en een dood menselijk lichaam, dat is meetbaar. Een iets bredere vorm van elektriciteit.   Toen ik hiermee begon was het allemaal nog erg hocus pocus, nu is dat allemaal anders. We kunnen veel meer meten. Bij de behande-ling is het alsof ik ‘mijzelf aanzet’ waardoor mijn energie sterker wordt en die is door mijn training ook sterker geworden.

“Je opent je lichaam en hoe meer ruimte je hebt in je lijf, hoe meer yin er is en hoe meer yang uitgebalanceerd kan worden.”

Je verlaagt je weerstand tov de omgeving zodat alles wat er is, door je heen gaat. Ik gebruik mijn handen en leg ze op het lichaam. Daarbij ga ik met mijn intentie voelen in die andere persoon om daar Neutral (Taiji) te maken. Dan wacht en observeer ik. Ik breng Neutral op de plek waar het moet zijn, ik leg mijn handen daar aan en dan gaat mijn onderbewuste communiceren met het onderbewuste van die ander. Dit is het moment waarop er een overname is van frequentie. Het is een soort reminder voor dat lichaam. Een energetische stop die je er uit trekt waardoor het lichaam zich aanpast en dus herstelt. Zo veel doe ik niet in die uitwisseling. Het hangt af van degene die ontvangt.

Wat bedoel je precies als je zegt: ik breng Neutral/Taiji in de ander?

Dan komen we al snel uit bij mijn methode hoe ik het zinvol heb gekregen voor mezelf. Dat proces heeft me 20 jaar gekost. Taiji is voor mij neutraliteit, balans. De wereld van dualiteit daarentegen is of het één of het ander. Net zoals bij zo’n ouderwetse weegschaal waar je gewichtjes in moet leggen. Het gaat of de ene kant uit of de andere kant. Mensen denken al te vaak in termen van of-of. Je kiest het één of het ander, je kan hier zijn of daar. Dat is hoe de meesten door het leven gaan. Kijk bij zo’n weegschaal is er altijd een kantelpunt. Er wordt druk toege-voegd aan één kant en dan plots klapt die om naar de andere zijde. Vaak gebeurt dat een paar keer in iemands leven. Maar die weegschaal kun je ook kalibreren. Daar is Neutral (en dus Taiji).

Je hebt nog een keus, de plek in het midden waar je de potentie hebt voor beide maar nooit volledig gecommitteerd bent aan het één of het ander. Daarom is het ook zo moeilijk te leren. Net zoals in de klassieken, “with advance there is retreat”. Je kunt dat pas begrijpen als je het ervaren hebt, daar gaat het om. Daarbij zijn er een paar mind -body hacks waar ik mee werk waardoor mensen het kunnen voelen. Een idee krijgen van wat ze moeten ervaren. Dat is lijnrecht tegenover de traditionele manier van leren waar je eerst vorm leert en daarna pas functie. Veel mensen staan echter zo ver af van het idee dat je ze wel een indicatie van de beeogde functie moet geven. Vorm volgt functie, dus je kunt 20 jaar lang een mooie vorm trainen, als er geen functie in zit dan ben je er uiteindelijk nergens mee. Dat is super zonde want iemand die de discipline heeft om elke dag zijn vorm te lopen die zou er ook iets substantieels voor terug moeten krijgen. De Chinese krijgskunsten zijn echt super, het is cultureel en historisch erfgoed. Sterker nog, ik denk dat het de sleutel voor de toekomst kan zijn. Met Inward probeer ik te tonen dat zoiets ook geheel non-dogmatisch, onge-kleurd, los van traditie, no-nonsense kan werken. Op die manier werkt het verbindend. Christen of moslim, agnost of atheïst Taiji is voor iedereen. Het ligt aan onze basis, of we het nu accepteren of niet. Ik heb gepro-beerd iets te creëren wat alle essentiële en effectieve elementen gebundeld heeft in een moderne, goed begrijpelijke taal waarin je ook antwoord krijgt op je vragen.

Blijf je doelbewust weg van de link met een specifieke traditie?

Ja. In de basis gaat het nl. over het menselijk individu. Soevereiniteit van de geest, spirituele bevrijding. Die vind je niet in een groep. Ik wil geen groep om me heen, ik ben onderdeel van de groep, ik ben geen goeroe of sifu. Ik ben EEN leraar van jou en wat ik onderwijs is een methode. Ik heb geen autoriteit noch verantwoordelijkheid over men-sen en die wil ik ook niet. Ik vind het belangrijk dat er ruimte is voor discussie. Ik heb heel veel geleerd door de kritische vragen van mijn leerlingen en dat doe ik nog steeds. Maar als we trainen, trainen we gewoon wat het is. Je moet het eerst goed trainen voor je het kunt bevragen. Daarna zijn mensen vrij om ermee te doen wat ze willen. Ze kunnen het toepassen of inbedden in hun eigen lessen. Yoga leraren, qigong of kungfu leraren, allemaal doen ze er hun voordeel mee op hun eigen manier.

Als ik het goed begrijp onderwijs je mensen in een methode die hen leert lichaam en geest te kennen, taiji te begrijpen en dat in hun lichaam te brengen?

Juist. In essentie is het balans, neutraliteit. Als je de definitie van balans neemt dan is dat de staat van een object waar zwaartekracht gelijkmatig drukt. Iets in die aard.

 

Als je lichaam in balans is, op die manier heb je Taiji.

 

Als je dat niet actief controleert wordt het onderbewust geregeld. Dat centrum van de massa en het centrum van balans willen bij elkaar blijven. Als jij balans hebt ontwikkeld en de controle daarover, de mobilisatie of fixatie van je massa tov je centrum van balans actief hebt. Als je dan iemand aanraakt die dat niet heeft dan gaan die twee uit elkaar. Je beïnvloedt dus zijn of haar centrum van balans. En de massa van die persoon die wil daarheen want dat wordt onderbewust geregeld bij die persoon. Het gebeurt onder de drempel van hun perceptie, ze snappen het niet en dat maakt het magisch. Dat proces leren begrijpen is wat ik wil aanleren.

Eerst leer je mensen hoe ze balans moeten maken in hun lichaam. Mensen vallen eigenlijk naar de grond, hun massa valt omdat ze die niet bewust aansturen. En de zwaartekracht discrimineert niet, heeft alle tijd, slaapt niet en is altijd aanwezig. Niet voor niets is een definitie van lopen: het gecon-troleerd vallen van voet naar voet. Dat zou het niet moeten zijn. Als je neutraal bent kun je op elk moment stoppen, veranderen van richting of als er iemand tegen je aan loopt dan lijkt het alsof die tegen een lantaarnpaal loopt.

En de basis van die training vind je terug in Yiquan?

Gedeeltelijk. Vooral het ge-dachtegoed. De overeenkomst is dat het vormvrij is. We doen ademtraining, staan, meditatie en partnertraining. In eerste instantie gaat het over: hoe re-establish je de circulaire functionaliteit van je lichaam? Je ontwikkelt je centrum. Ademhaling is daarbij cruciaal. Dat is overigens niet een kwestie van af en toe een oefening doen, ademen doe je immers continu. Ik open het ademapparaat zodat je minder weerstand hebt tegen jezelf. Je wordt transparant voor je eigen adem want het hele lichaam ademt. Whole body breathing of skin breathing. Dat is het begin. Dat staat overigens los van meditatie. Meditatie is voor mij puur observatie. Kijk, Inward bestaat uit twee grote delen. Neutral body en neutral mind. Je probeert een staat te creëren die voorafgaat aan de splitsing. Een stiltepunt als referentie in de polariteit van het leven.

Die neutraliteit heeft dat te maken met die center of mass?

Die center of mass is wat bij de meeste passief naar de grond valt. Het gewicht hoort in je benen te zitten maar blokkeert eigenlijk bij de heup en valt vanaf daar, door die benen heen. Het wordt niet actief gedragen door de benen.  Dat zorgt ervoor dat onze bekkenbodemspieren slap worden. Prostaatproblemen en incontinentie zijn voorbeelden van problemen die dat met zich mee kunnen brengen. Dat actief dragen is één van die body hacks waar ik het over had. Een ander voorbeeld: als je springt, recht omhoog en je hakt dat in ready-set-go, dan op de set gebeurt er iets. Je doet op dat moment moeite om de massa van je torso niet in je benen te laten zakken. Als die in je benen zakt ben je nl. tegen jezelf aan het afdrukken, dat is niet efficiënt. Dus je doet wat meer moeite om dat omhoog te houden. Sporters kennen dat vaak wel. Alleen zij houden dat max. 2 tot 3 seconden op. Wij houden dat de hele tijd op.  Dat gaat heel snel want je lichaam wil dat graag, het is gezond en belang-rijk voor je bekkenbodem. Het maakt je heel sterk. Na een paar maanden trainen heb je overigens niet eens meer in de gaten dat je dat doet. Het gaat vanzelf, onbewust.

 

De integriteit van je lichaam is terug. Daardoor kun je ook echt gaan ‘zinken’.

 

Te vaak hoor je in de Taiji wereld zeggen: zink, zink, zink maar de meesten klappen in.

En op die manier kun je neutraliteit behouden?

Als je op de grond gaat liggen en je laat je lichaam volledig in de vloer zakken, heel passief. Dan druk ik op je borstkas en je voelt hoe mijn kracht bij je naar binnen komt, toch? [we doen de oefening en inderdaad zijn kracht komt bij me binnen] Nu voel je ook die neerwaartse kracht, die zwaarte-kracht. Wat ik wil dat je doet is dat je die in het midden van je lichaam gaat plaatsen. Je laat jezelf niet passief op de grond liggen maar je tilt je geest, je gevoel in dat midden wat op. Daarbij kun je een soort van stilte ervaren in dat punt. Als ik vervolgens op je borstkas druk, dan komt mijn kracht helemaal niet meer binnen en kan ik zo hard drukken als ik wil [vergroot zijn duwkracht], jij blijft comfortabel liggen. Yes? [en inderdaad, er komt geen kracht binnen en ik ervaar geen onaangenaam gevoel zoals eerst gebeurde]. Daar ligt je basis. Dit is iets wat je doorlopend wil doen en wil verfijnen. Op die manier wordt het voor jou een referentiepunt. In fysieke situaties maar ook emotioneel. Je gaat naar binnen en neemt jezelf als uitgangspunt voor je leven. Ik werk vaak met de analogie van de kapitein, de crew en het schip. Je lichaam is het schip, kapitein is je bewuste geest en het onderbewuste is de crew. Dit is een manier om die crew en de kapitein op elkaar af te stemmen. Je wil een gezonde verhouding krijgen tussen die aspecten. Tevens beschouw je de waarnemer van de kapitein, de crew en het schip… Om dat te kunnen doen moet je dus inward, naar binnen. Weerbaarheid en zelfstandigheid van de geest zijn daarin erg belangrijk. Om dat te kunnen bereiken dien je een veilige omgeving te creëren. Mensen moeten zich in eerste instantie veilig voelen voor ze überhaupt naar binnen kunnen. Daarbij werken we met body en mind maar staan de disciplines bij mij wel los van elkaar. Uiteraard beïnvloeden ze elkaar want als je neutral body traint dan bereik je ook makkelijker een neutral mind en omgekeerd. Daarbij is voor mij een neutral mind belangrijker omdat je daar nu eenmaal meer aan hebt met betrekking tot je geluk. Ook in de meditatiewereld zijn veel charlatans en ook hier weer is het uitkijken geblazen. Er zijn heel wat leraren die de theorie wel kennen maar gewoon niet de nodige honderden uren hebben gezeten om het op een goede manier over te kunnen dragen. Toch hoeft het niet zo complex te zijn.

Alles heeft een openende en sluitende kwaliteit.

 

Als je de geest goed wil gebruiken dan moet je die kwaliteiten herstellen. Die kwaliteiten zijn tegengesteld wat betreft body & mind. Voor het lichaam is openen natuurlijk en moet je dat cultiveren terwijl de geest vaak uitloopt en wil je het sluiten cultiveren. Een goede open houding en een geest volledig gefocused. Dat is de neutral body en neutral mind training. Meditatie is bij mij puur mentaal, daarom dat de ademhaling bij het lichamelijke aspect zit.

Hoe staat dat in relatie tot het partnerwerk?

Het partnerwerk is het laboratorium voor verhoudingen. In de 1e fase gaat het over het terugkrijgen van de circulaire staat en het ontwikkelen van je centrum. De basis is de correcte organisatie van het individu. Het tweede is dat je met die circulaire staat je gaat verhouden tot anderen. Het relationele aspect komt hierbij kijken en dus ook het martiale. Vaak is men te gespannen op het moment dat mensen dichtbij komen of bij je naar binnen proberen komen. Of dat je ook te veel naar binnen laat komen. Het is een fysiek iets maar wel niet-gewelddadig. Daardoor ontstaat een andere manier van kijken naar dingen.

Hebt u nog drie tips voor onze lezers voor het verhogen van gezondheid en welzijn?

1. voel
2. adem
3. mediteer